Η βία στους νέους δεν αποτελεί απλώς πρόβλημα. Είναι μια μάστιγα που έχει ριζώσει βαθιά στην κοινωνία μας και απειλεί να καταστρέψει τις επόμενες γενιές. Δεν μιλάμε πλέον για μεμονωμένα περιστατικά ή ατυχή γεγονότα. Η βία έχει γίνει καθημερινότητα, με ανεξέλεγκτες συνέπειες για τη νεολαία, την κοινωνία και την ίδια την ανθρώπινη υπόσταση.
Οι νέοι γίνονται καθημερινά θύματα αλλά και δράστες στυγερής βίας, σε σχολεία, δρόμους, κοινωνικούς χώρους και, ναι, ακόμα και μέσα στα σπίτια τους. Είναι απίστευτο ότι ζούμε σε μια εποχή που η βία έχει σχεδόν κανονικοποιηθεί. Καβγάδες, ξυλοδαρμοί, μαχαιρώματα, εκφοβισμός μέσω διαδικτύου – όλα αυτά πλέον δεν προκαλούν ούτε καν έκπληξη. Έχει φτάσει στο σημείο να δεχόμαστε το αδιανόητο ως μέρος της καθημερινής
Οι αιτίες; Πολλές και ποικίλες. Αδιάφοροι γονείς, ανύπαρκτα σχολικά προγράμματα πρόληψης, η εκμετάλλευση της τεχνολογίας με τη μορφή διαδικτυακού εκφοβισμού, κοινωνική πίεση, οικονομικά αδιέξοδα, η απουσία ουσιαστικών προτύπων. Αλλά δεν αρκούν οι δικαιολογίες. Το να αναζητάμε πάντα εξηγήσεις για τη βία δεν είναι πλέον επαρκείς. Το ζήτημα απαιτεί δράση και μάλιστα τώρα.
Η αδράνεια των θεσμών είναι εξωργιστική. Η κοινωνία συνεχίζει να στρουθοκαμηλίζει, αρνείται να παραδεχτεί τη σοβαρότητα του προβλήματος. Η κρατική μηχανή εμφανίζεται ανίκανη να εφαρμόσει αποτελεσματικές πολιτικές. Οι εκπαιδευτικοί φοβούνται να αντιδράσουν. Οι γονείς συχνά αποτυγχάνουν να αναγνωρίζουν τα σημάδια του προβλήματος στα ίδια τους τα παιδιά
Πρέπει να κατανοήσουμε όλοι ότι η βία στους νέους δεν είναι απλώς θέμα αστυνομικής καταστολής ή δικαστικών διώξεων. Χρειάζεται ολιστική προσέγγιση, με έμφαση στην πρόληψη, στην ενημέρωση και στην εκπαίδευση. Πρέπει να επαναλάβουμε τις αξίες που διδάσκουμε στα παιδιά μας. Να σταματήσουμε να μεγαλώνουμε σε έναν κόσμο γεμάτο αδιαφορία, ανισότητα και απουσία ελπίδας.
Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για την αδράνεια. Η βία στους νέους είναι ένα καθημερινό ζήτημα που καταστρέφει ζωές. Και αν δεν δράσουμε τώρα, πολύ σύντομα δεν θα υπάρχει μέλλον για τους νέους μας, ούτε για την κοινωνία που χτίζουμε. Η αδιαφορία και η σιωπή μας οδηγούν κατευθείαν σε μια κοινωνία όπου η βία που είναι ο κανόνας και η ανθρωπιά η εξαίρεση.
Δεν υπάρχει χώρος για αμφιβολίες ή δεύτερες σκέψεις. Ο χρόνος τελειώνει και οι συνέπειες της απραξίας θα είναι ανεπανόρθωτες. Αν δεν αναλάβουμε άμεση δράση, οι νέοι μας θα συνεχίσουν να βυθίζονται σε έναν φαύλο κύκλο επιθετικότητας και φόβου, χωρίς ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.
Αλέξανδρος Βοργίας
Επίσης Δείτε