Αναδημοσιεύουμε το εξαιρετικό και απόλυτα κατατοπιστικό άρθρο της κυρίας Ευγενίας Τζώρτζη που δημοσίευσε η kathimerini.gr και αφορά τις ΥΠΕΡΟΓΚΕΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ στα προγράμματα υγείας .
Δυστυχώς μετά τη διάταξη με το άρθρο 268 του νομοσχεδίου για τον Πτωχευτικό Κώδικα, που έχει προστεθεί στον ν. 2251/1994 ως άρθρο 2Α για την Αναπροσαρμογή Ασφαλίστρων αυτά τα φαινόμενα είναι καθημερινά
Ακολουθεί το σχετικό άρθρο της κυρίας Ευγενίας Τζώρτζη
”Aυξήσεις που φθάνουν και το 14% ετησίως επιβάλλουν οι ασφαλιστικές εταιρείες στα ασφάλιστρα υγείας, επικαλούμενες κυρίως το υψηλό κόστος νοσηλείας που χρεώνουν τα ιδιωτικά νοσηλευτήρια της χώρας. Οι αυξήσεις περιλαμβάνουν τόσο την άνοδο του ασφαλίστρου που προκύπτει λόγω της ηλικίας του ασφαλισμένου, και η οποία φθάνει το 3%-5% τον χρόνο για ασφαλισμένους μετά τα 30 χρόνια, όσο και την άνοδο με βάση την κατηγορία του νοσοκομειακού προγράμματος.
Οι αυξήσεις φθάνουν το 14% για τα λεγόμενα παλαιά προγράμματα υγείας, ενώ για τα πιο καινούργια προγράμματα, δηλαδή αυτά που έχουν συναφθεί την τελευταία 7ετία, κυμαίνονται μεταξύ 7%-9%.
Οι χρεώσεις στα νοσοκομεία
Οι ασφαλιστικές εταιρείες αποδίδουν τις μεγάλες αυξήσεις στο υψηλό κόστος που χρεώνουν οι μεγάλοι νοσοκομειακοί όμιλοι της χώρας, όπως ο όμιλος Υγεία, το Metropolitan (ανήκουν και τα δύο στο CVC Capital Partners) και το Ιατρικό Κέντρο, συμπαρασύροντας μάλιστα και τα μικρά νοσοκομεία. Ειδικά στον νομό Αττικής οι δύο αυτοί όμιλοι, σύμφωνα με τις ασφαλιστικές εταιρείες, έχουν ισχυρή διαπραγματευτική ισχύ, καθώς συγκεντρώνουν πάνω από το 70% των εργασιών και ως εκ τούτου καθορίζουν τις τιμές. Να σημειωθεί ότι πρόσφατα ο διοικητής της ΤτΕ Γιάννης Στουρνάρας με δηλώσεις του είχε κάνει λόγο για ολιγοπωλιακή διάρθρωση του κλάδου.
Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε πρόσφατα σε ασφαλιστικό συνέδριο ο πρώην διευθύνων σύμβουλος του ολλανδικού ομίλου Achmea –δραστηριοποιείται στην Ελλάδα μέσω της Interamerican– Willem van Duin, οι ασφαλιστικές εταιρείες πληρώνουν, π.χ., για επεμβάσεις χολής και σκωληκοειδίτιδας τιμές Ελβετίας στα ελληνικά ιδιωτικά νοσοκομεία. Συγκεκριμένα, μια επέμβαση χολής στα ελληνικά ιδιωτικά νοσηλευτήρια χρεώνεται στις ασφαλιστικές εταιρείες 7.713 ευρώ, όταν το αντίστοιχο κόστος στην Ελβετία είναι 7.948 ευρώ, στην Ισπανία 3.510 ευρώ και στη Γερμανία 6.508 ευρώ. Αντίστοιχα, η επέμβαση σκωληκοειδίτιδος στοιχίζει στην Ελλάδα 6.860 ευρώ, όταν στην Ελβετία το κόστος είναι 6.992 ευρώ, στην Ισπανία 2.136 ευρώ και στη Γερμανία 3.796 ευρώ.
Μια επέμβαση χολής στα ελληνικά ιδιωτικά νοσηλευτήρια χρεώνεται στις ασφαλιστικές εταιρείες 7.713 ευρώ, όταν το αντίστοιχο κόστος στην Ελβετία είναι 7.948 ευρώ.
Οι υψηλές χρεώσεις που είναι οριζόντιες σε όλο το φάσμα των παρεχόμενων υπηρεσιών, από τα υλικά έως τις εξετάσεις και τις επεμβάσεις και φυσικά τη νοσοκομειακή υποδομή, πυροδοτούν την εκτίναξη του Ενιαίου Δείκτη Υγείας που μοιραία μετακυλίεται στα ασφάλιστρα. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που οι ασφαλιστικές κάνουν λόγο για κατάχρηση της θέσης των ιδιωτικών νοσηλευτηρίων, όπως επιβεβαιώνουν περιστατικά νοσηλείας ασθενών χωρίς ιδιωτική ασφάλιση, που είχαν έκπτωση έως και 50% σε σχέση με τα κόστη που καταβάλλουν οι ίδιες για αντίστοιχες νοσηλείες πελατών τους. Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνει, σύμφωνα με εκτιμήσεις της αγοράς, τα μεγάλα περιθώρια συγκράτησης του κόστους στον κλάδο.
Δύο τύποι προγραμμάτων
Στην ασφαλιστική αγορά κυκλοφορούν κυρίως δύο τύποι προγραμμάτων:
1. Τα νέα προγράμματα υγείας, που ονομάζονται ετησίως ανανεούμενα, γιατί ακολουθούν την πολιτική της ετήσιας ανανέωσής τους, όπως, π.χ., ένα ασφαλιστήριο συμβόλαιο αυτοκινήτου. Αν και ο ασφαλισμένος δεν υπογράφει νέο συμβόλαιο κάθε χρόνο, η λογική τους είναι ότι η εταιρεία δεν δεσμεύεται να παρέχει ισόβια κάλυψη στον ασφαλισμένο και μπορεί να καταργήσει το συγκεκριμένο πρόγραμμα ανά πάσα στιγμή, με την προϋπόθεση ότι πρέπει να το κάνει αυτό συνολικά για όλους τους ασφαλισμένους της και όχι μεμονωμένα.
Τα προγράμματα αυτής της κατηγορίας αριθμούν με βάση τα στοιχεία του 2022 της Ενωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών 623.018 συμβόλαια με 799.852 ασφαλισμένους.
2. Τα παλαιά νοσοκομειακά προγράμματα, δηλαδή αυτά που πωλούνταν τη δεκαετία του 2000 έως και το 2015 περίπου και τα οποία συνοδεύονταν από μια ασφάλιση ζωής, δηλαδή μια ισόβια κάλυψη. Γι’ αυτόν τον λόγο, δηλαδή επειδή ήταν συμπληρωματικά προγράμματα στη βασική ισόβια κάλυψη ζωής, τα προγράμματα αυτής της κατηγορίας ονομάζονται ισόβια και η ασφαλιστική εταιρεία δεν μπορεί να τα αποσύρει από την αγορά.
Η συντριπτική πλειονότητα των ασφαλιστικών εταιρειών έχει πάψει να πουλάει τέτοια προγράμματα και ο αριθμός τους έχει μειωθεί από 393.081 συμβόλαια το 2018 σε 298.609 το 2022, τα οποία έχουν 339.746 ασφαλισμένους.
Το πρόβλημα των αυξήσεων είναι οξύτερο στα ισόβια προγράμματα, ειδικά αν σκεφθεί κανείς ότι αυτοί οι ασφαλισμένοι είναι πλέον συνταξιούχοι και μετά την περικοπή των συντάξεων τα χρόνια των μνημονίων αδυνατούν να πληρώσουν το μηνιαίο ασφάλιστρο, παρότι είναι αυτοί που χρειάζονται περισσότερο την ασφάλιση υγείας λόγω υψηλής νοσηρότητας στις μεγάλες ηλικίες.
Με νόμο που ψήφισε η κυβέρνηση το 2022 οι αυξήσεις στα συγκεκριμένα προγράμματα «παρακολουθούν» την εξέλιξη του Ενιαίου Δείκτη Υγείας που έχει καταρτίσει το ΙΟΒΕ και ο οποίος καταγράφει τις αυξήσεις στα νοσήλια των ιδιωτικών κλινικών.
Με δεδομένο ότι ο δείκτης αυτός κινήθηκε το 2022 στο 14% (μαζί με την ηλικιακή επίπτωση), οι αυξήσεις στα ασφαλιστικά προγράμματα είναι αντίστοιχες, εκτινάσσοντας τα μηνιαία ασφάλιστρα γι’ αυτή την κατηγορία ασφαλισμένων.
Δεν αντέχουν
Ανησυχητικό στοιχείο, το οποίο δείχνει τη δυσκολία που αντιμετωπίζουν οι ασφαλισμένοι στην καταβολή των ασφαλίστρων τους, είναι το υψηλό ποσοστό ακυρώσεων συμβολαίων που χαρακτηρίζει τον κλάδο υγείας και το οποίο με βάση τα στοιχεία του 2022 κινείται μεταξύ 12,5% και 13% στον κλάδο των ατομικών ασφαλίσεων και των ομαδικών συμβολαίων υγείας αντίστοιχα.
Συνολικά 192.000 ασφαλισμένοι ακύρωσαν τα συμβόλαιά τους, ενώ σε όρους συμβολαίων ο αριθμός των ακυρώσεων ανήλθε σε 114.718 για τις ατομικές ασφαλίσεις (αύξηση 3% σε σχέση με το 2021) και 801 στις ομαδικές ασφαλίσεις, αύξηση κατά 58% σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά.